รู้สึกโดดเดี่ยวมากบางครั้ง รู้สึกเหมือนไม่มีตัวตน ผมต้องทำอย่างไรดีครับ

ตอนนี้กำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ครับ คือ ปัญหามีอยู่ว่า อยู่ในกลุ่มเพื่อนที่ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตแตกต่างกันมาก คือแทบจะไม่มีอะไรเหมือนกันกับคนอื่นในกลุ่มเลย เวลาเขาจะไปไหนกัน ผมก็เออออไปตามเขา เพราะโดยพื้นฐานผมไม่ใช่คนชอบเที่ยว ก็เลยไม่มีความคิดว่าอยากไปนั่น ไปนี่ เวลาเขาออกความเห็นกันก็นั่งฟังเฉย ๆ ไปไหนก็ไป เค้าคุยอะไรกันก็ได้แต่นั่งฟังเพราะเราไม่รู้เรื่อง รู้สึกว่าเหมือนตัวเองไม่ใช่หนึ่งเดียวในกลุ่มนั้น เหมือนไปไหนมาไหนถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ จะไม่ถูกชวน เหมือนไม่มีคนคิดถึงว่าเอ๊ะ มันจะไปด้วยไหม แต่ถ้าเป็นคนอื่นในกลุ่มกลับไม่ ก็จะโทรถามกันว่าจะไปด้วยไหม พยายามไม่คิดอะไรมากแล้วนะครับ แต่พอมันถึงจุด ๆ หนึ่ง  มันก็เริ่มไม่ไหวแล้ว คือกังวลเกี่ยวกับการเรียนมากว่าเพราะตอนนี้เรียนหมออยู่แล้วแบบถ้าไม่มีเพื่อนจะรอดไหม เพราะใจจริง ๆ ก็ไม่ได้อยากมาเต็มร้อย%อยู่แล้ว ตอนที่มันรู้สึกโดดเดี่ยวมาก ๆ คือ คิดว่าจะลาออกไปเรียนที่ใหม่ แต่ติดสัญญา ถ้าลาออกต้องใช้เงินคืน คือก็คิดหนักอยู่ แล้วอีกอย่างกลัวสอบไม่ได้ด้วย สงสารพ่อกับแม่ กลัวไปที่อื่นแล้วเจอปัญหาเดียวกัน กลัวเจอที่มันหรักหน่วงกว่านี้ คือช่วงที่มันดาวน์มันรู้สึกโดดเดี่ยวมากกกก ไม่โอเค กับเพื่อน ไม่อะไรเลย เหมือนเราไม่สำคัญ ถ้าเราอยู่ที่นี่ต่อเราจะมีความสุขเหรอ เราไม่มีคนรับฟังเลย ปัญหาต่าง ๆ ผมปรึกษาเพื่อนที่ที่ไม่ได้เรียนด้วยกัน เพราะผมรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับเรา รู้สึกว่าเราไว้ใจเขาได้ รู้สึกว่าเรามีตัวตน คือสงสารตัวเองมาก ว่าทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ คือ คงเป็นที่ตัวผมเองมากกว่ามั้ง ตอนมัธยมก็ไม่มีเพื่อนสนิทเลย แต่คิดว่าขึ้นมหาลัยแล้วน่าจะเจอคนที่เข้ากับเราได้ คือเคยพยายามปรับให้เข้ากับเพื่อนแล้วแต่มันสุดโต่งมาก รู้สึกเหมือนสูญเสียความเป็นตัวตนของเราไป รู้สึกไม่ค่อยมีความสุข ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี  ผมควรเปลี่ยนเพื่อนเลยดีไหม ไปหาเพื่อนกลุ่มใหม่ แต่ผมกลัวการเริ่มต้นใหม่มากเลย กลัวมองหน้าเพื่อนกลุ่มเดิมไม่ติด หรือว่าผมควรลาออกแล้วไปหาเรียนที่ใหม่ หรือไปเรียนคณะใหม่เลย เพราะจริง ๆ ปัญหามันอาจจะไม่ใช่เแค่เพื่อน มันคงเป็นปัญหาว่าเราไม่อยากมา100%ด้วย ผมต้องทำอย่างไรดี ปรับตัวอย่างไร เข้าหาเพื่อนยังไง ควรเป็นตัวของตัวเองยังไง